I got this call at 645am.
" Joan, ko nda pigi skul kah? "
And I was like WTF???? I am afternoon session bah, kenapa pula I have to be at school at that un-Godly hour?
" Ko bertugas ikut kontijen Sofbol "
And again WTF????
" Eh, kenapa saya tidak tahu ni " fighting off the grogginess.
" Ada nama ko tu. Datang ah "
Me ...... " mmmm..okay "
Sambung tidur. Sa pura pura lupa la tu.
I am actually looking forward for my Monday focusing on my task. MY TASK.
That phone call this morning is one of the things that is NOT MY TASK. And furthermore its always out of favour.
Tulung ah..tulung ah..tulung ah...
I have been helping them diligently for the past few years. The athletics team pun macam itu. The netball team pun macam itu. The badminton pun macam itu. Haiya mati la bah!
Ni lagi pagi pagi kana telefon suruh pigi karaja, teda angin teda ribut teda surat teda notis awal. Main suka hati saja tunjuk saya sebab
a) rumah dia dakat sikul bah sinang ja dia datang sikul tu
b) dia sikul patang bah bukan ada ajar kelas peperiksaan tu
c) masih bujang bah bukan ada anak mo dijaga
d) dia okay bah tu rajin jak
Hmmmm.. I take the last part as a compliment but there's always a fine line between helping out and being a slave.
I choose to be a bitch today and ignore the call. Sorry! Saya pun ada kerja saya sendiri.
Happy Monday everyone!